İstiklal Marşı,

 İstiklal Marşı, Türkiye Cumhuriyeti'nin ve Kuzey Kıbrıs Türk Cumhuriyeti'nin milli marşıdır. Mehmet Âkif Ersoy tarafından kaleme alınmış, Osman Zeki Üngör tarafından bestelenmiştir. 12 Mart 1921 tarihinde kabul edilmiştir.

İstiklal Marşı, Türk Kurtuluş Savaşı'nın (1919-1923) en zorlu zamanlarında yazılmıştır. Mehmet Âkif Ersoy, 1920 yılında Maarif Vekaleti tarafından düzenlenen şiir yarışmasına İstiklal Marşı'nı göndermiştir. Şiir, yarışmada birinci seçilmiştir.

İstiklal Marşı, 12 Mart 1921 tarihinde Türkiye Büyük Millet Meclisi tarafından kabul edilmiştir. 1930 yılında ise Osman Zeki Üngör tarafından bestelenmiştir.

İstiklal Marşı, 10 kıtadan oluşmaktadır. İlk iki kıtası, milletin bağımsızlık mücadelesini anlatmaktadır. Son sekiz kıtası ise milletin bağımsızlığına olan inancını ve kararlılığını ifade etmektedir.

İstiklal Marşı, Türkiye Cumhuriyeti'nin ve Kuzey Kıbrıs Türk Cumhuriyeti'nin bağımsızlığının ve egemenliğinin sembolüdür. Her gün sabah ve akşam okullarda okunur. Ayrıca, resmi törenlerde ve milli bayramlarda da okunmaktadır.

İstiklal Marşı, Türk milletinin bağımsızlık mücadelesinin ve kahramanlığının en önemli eserlerinden biridir. Türk milleti, İstiklal Marşı'nı her zaman gururla ve coşkuyla okuyacaktır.

İstiklal Marşı'nın ilk iki kıtası şu şekildedir:

Korkma, sönmez bu şafaklarda yüzen al sancak; Sönmeden yurdumun üstünde tüten en son ocak. O benim milletimin yıldızıdır, parlayacak; O benimdir, o benim milletimindir ancak.

Çatma, kurban olayım, çehreni ey nazlı hilâl! Kahraman ırkıma bir gül; ne bu şiddet, bu celâl? Sana olmaz dökülen kanlarımız sonra helal... Hakkıdır, Hakk'a tapan, milletimin istiklal!